Zaterdagavond. Ik lig op de bank, in m’n onesie.. paaseitjes (met kokos, OMG!) binnen handbereik. Ik ben er klaar voor, we mogen weer Mollen! Yeah!

Art, oh Art. Wat vinden jullie daarvan? Kiki van Amayzine, die trouwens iedere maandag de leukste Molbrabbels (net als bij Expeditie Robinson) op een rijtje zet, heeft hem eens onder de loep genomen. En damn right. Hij doet me toch wel iets hoor. Lees hier meer.

Maar dus.. genoeg gekwijld. Op naar wat serieuzere zaken, we moeten op zoek naar een Mol. Die trouwens wel heel diep onder de grond zit dit jaar.. of misschien juist zo ‘open en bloot’ rondkruipt, dat we er met z’n allen overheen kijken? Art geeft in z’n welkomstwoordje nog een korte hint weg, iets met een overeenkomst tussen de Mol en de penningmeester. Hmmm…

Geldcircus
Deze opdracht ziet er eigenlijk doodsimpel uit. In 10 minuten moeten ze een kaartenhuis gaan bouwen. Ze krijgen geld voor ieder kaartenhuis wat blijft staan. Ieder voor zich gaan ze aan de slag, maar dan ineens…. komen er clowns de boel afleiden. Chaos allom! Ook duikt Art ineens op als spreekstalmeester en komen er allerlei verwarrende opdrachten tussendoor: geld onder stoelen, balletje balletje spelen, popcorn verkopen, limbo dansen.. alles om ervoor te zorgen dat er vooral geen kaartenhuizen gebouwd worden.

Maar.. zijn ze bijna klaar, en staat Jan z’n kaartenhuis bijna overeind.. komen er ineens heuuuul veeuul ballonnen uit de lucht. En in ééntje zit dus 500 euro. Zoals we gewend zijn gaan ze als een stelletje ongeleide projectielen op die ballonnen af.. en net voor het einde tovert Loes ineens de 500 euro tevoorschijn. Uit haar broekzak. Huh? Maarja, it worked. Opdracht afgesloten met een fijn bedrag voor in de pot!

Nét voor de tweede opdracht wilt Ruben ‘ineens’ penningmeester worden. Stine gaat er natuurlijk weer in mee als een mak schaap… want ja-knikken is ze toch wel verrekte goed in hoor. Olcay vertrouwt Ruben niet als penningmeester, maar wanneer er gestemd wordt en het is 3/3.. dan gaat ze in een keer wel mee. Huh? Maar Ruben let op.. Olcay houdt je in de gaten en gaat een schaduwboekhouding bijhouden. Olcay is watching youuuu.

Chaos
En alsof Ruben het wist (Mol-alarm!!!??) speelt in de tweede opdracht de penningmeester een hele belangrijke rol. Hij moet namelijk de enveloppen verdelen over de deelnemers. Geldbedragen, lege enveloppen en jokers. Die enveloppen moeten door heel Tbilisi meegenomen worden, en de eerste die bij het eindpunt uitkomt wint. En winnen is deze keer verdubbeling, nice!

Jan: Hij kijkt een beetje hulpeloos, vinden jullie niet?
Olcay: Ja. maarja, dat is een beetje Ruben zijn blik toch of niet?

Als kippen zonder kop vertrekt iedereen en natuurlijk rent Jan het aller-hardst. Als een speer vliegt-ie door de stad. Ongelooflijk, en dat zonder ananas-sokken. In verschillende rondes krijgen ze de opdrachten, en na iedere opdracht is er een iemand die afvalt. Simone is de eerste, en daarna vliegt Olcay eraf. Jammer want Olcay was juist diegene die 1000 euro had. Stine had trouwens een lege envelop, maar deed wel heel erg haar best om juist die over de finish te krijgen. Hmmm…

Loes was als eerste binnen. Dolenthousiast. Haar envelop wordt verdubbeld… dus 500 euries x 2 = 1000 euro in de pot! Hatsaa!

Woordzoekers
OK. Dit spelletje wil ik dus ook doen he. Zo’n meeeeega-grote woordzoeker, hoe vet is dat! Als een dolle op zoek naar woorden en wegstrepen maar, met zo’n gigantische verfroller. Of nja, wegstrepen. Niet als je Olcay heet natuurlijk, want die staat weer te dicteren wie wat wegstreept. En Jan? Die baalde eigenlijk alleen maar van de groene verf op z’n witte schoenen. Die hij natuurlijk nooit aangetrokken, als hij wist van dit spelletje. Jan de Mol? Nopes.

Maar de oplossing dus he: Streepte de Mol de mol weg? En wie streepte het woordje ‘mol’ door? Juustem: Stine! Een tunnelvisie is geboren, vrees ik.

En dan.. test en executie. Het moment dat heel Nederland op het puntje van de bank/stoel/tafel weetikveel wat zit. Deze keer durfde ik weer niet vol op één Mol te zitten in de app en had ik mijn punten verdeeld over Ruben, Stine en Simone. En dat ging goed, ze zitten er alledrie nog in! Yes! Maar arme Loes moest naar huis. Jammer, want ze was zó heerlijk enthousiast en zorgde ook voor de nodige verwarring.

Volgende week loop ik waarschijnlijk in de polonaise.. dus dan stellen we het Mollen even uit tot later. Niets zeggen he 😉