Zaterdagavond, 20.30 uur. Als een echte molloot zat ik op de bank hoor, gewapend met een doos tissues.. want helaas. Griep, of nja iets wat er op gaat lijken. Dit blogje typ ik dus vanonder m’n dekbed op de bank (dat je je dekbed meeneemt naar de bank, is voor mij echt een teken dat je ziek bent..). Maar, genoeg zelfmedelijden. Let’s go op mollenjacht!

Mol = vrouw?
Art schepte in zijn inleiding al gelijk heel veel verwarring. Zei hij het nou echt? De Mol heeft het prima naar d’r zin? D’r zin? Mol = vrouw? Of gewoon toch ‘de zin’? Vind dat zelf niet echt helemaal logisch Nederlands, maar toch.. het schept wel weer lekker verwarring. Goed bezig Art! Extra molpunten voor jou!

Op de markt
De eerste van de drie opdrachten is op de markt. Oh manmanman, wat was dat voor ongecontroleerd, hysterisch en overspannen gedoe? Ben blij dat ik zo nooit m’n boodschappen hoef te doen. Olcay Gulsen (aka de bitch uit Brabant) liep me toch iedereen een partij af te blaffen..ik had haar allang met d’r hoofd tussen de tomaten gestopt. Ook machtig mooi om te zien dat er een paar van die heldere lichten (Simone, Loes en Ruben) waren die ineens al die briefjes dubbel gingen leggen. En toen.. waren ze klaar.. WHOESJJ. Wind, alles weg. Haha!

Olcay zat hier wel echt mega te mollen hoor, ze wisselde die 1000 euro in het begin al gelijk in voor 1x 500 in plaats van 2x 500. Maar dat was wel een beetje obvious niet? Ik kreeg vooral de kriebels van het gebrek aan ether-discipline (lange leve Ellie Lust) bij Simone, oh wat irritant was dat zeg! Zij was ook diegene die in ieder vakje 2 biljetten plaats van één stopte. Hmm.. extra molpunten voor haar.

In het theater
‘Trek wat leuks aan’, zei Art. En hopppaaa, Olcay trok haar hoogste hakken en haar meest doorschijnende (?!) broek aan. Tussendoor gaf ze Stine ook nog even een make-over, want hoe dit zich kleedt kan echt niet haha, arm schaap. Wat me dan wel weer opviel is dat Stine in de hotelkamer een paarse jurk aan heeft, op de groepsfoto in de hal van het theater een blauwe.. maar in het theater tijdens de opdracht weer die paarse jurk. Huh? Of is dit weer zo’n blauwe/gouden jurk verhaal. #ikzieikziewatjijnietziet.

Terwijl onze molletjes naar een erg hysterisch stuk van Shakespeare kijken, krijgen ze van Art via SMS de opdracht om zich te verplaatsen. Op de juiste plek gaan zitten blijkt nog best moeilijk, want aan het einde van de opdracht zaten er maar 3 kandidaten op de juiste plek. Huh? Hoe dan? I blame Ron. Ze werden zo ernstig afgeleid door hem, dat ze daarna helemaal niet meer gekeken hebben waar ze eigenlijk zaten en of dat wel goed was.

Ohja, vorige week had ik het toch over mensen die echt te ver gaan? Moet je dit filmpje eens kijken. Sowieso dat die gast zich al filmt terwijl hij WIDM kijkt, haha. #leukstevermaakisleedvermaak.

In de steengroeve
Nou.. dat ik ondertussen al een beetje zat te ijlen was wel duidelijk. Want ik had dus helemaal niet door dat Jean-Marc die hele laatste opdracht niet meegedaan heeft. Lekker bezig Pat, had je niet de meeste punten in je app op hem gezet? Eh ja. Sta je nu dus helemaal zielig onderaan? Eh ja.

Maar dus.. hoe moeilijk is het om een berg kiezels weg te rijden met echt een shitload aan graafmachines? Best moeilijk blijkt, want het is ze slechts gelukt om een kleine 30 meter weg te rijden. Loes zat echt enorm te fucken met haar graafmachine, maar ook Olcay zat weer veel te obvious te Mollen met d’r ‘ik-moet-naar-de-wc’-actie. En die Emilio, die doet ook alles wat hem opgedragen wordt.. zonder ook maar boe of ba te zeggen. Dat is nu zo ongeveer de enige waarvan ik bijna zeker durf te zeggen dat hij het niet is. Maarja, he. Wanneer weet je iets zeker bij WIDM? Nooit. 😉

Toch vind ik het wel zielig hoor voor Jean-Marc. Maar het mysterie van de drollenvangerbroek van de eerste uitzending is wel opgelost: die heeft ie natuurlijk uit angst helemaal volgescheten haha!

 

Dus.. Wie is de Mol?

Simone? Stine? Loes? Ik weet het echt nog niet jongens..