Je kan het bijna niet gemist hebben. Als je deze titel nu pas voor het eerst hoort leef je waarschijnlijk onder een steen, of je hebt al een tijdje geen radio/televisie/internet van dichtbij bekeken.
De Netflix Original Serie Making a Murderer.. is een wereldwijde hit. Iedereen heeft het erover. Toen ik gisteren in de auto zat en het zelfs een item was op het nieuws (okee, bij 538 dus dat is geen ‘echt nieuws’) wist ik het zeker: dit moet ik ook gaan kijken! En ja hoor… een verslaving is geboren (gelukkig zijn het maar 10 afleveringen).

OPGELET: ALS JE DE SERIE NOG WILT GAAN KIJKEN EN ECHT HELEMAAL NIETS WILT WETEN… LEES DAN NIET VERDER. IK GEEF GEEN SPOILERS WEG, MAAR TOCH.

Making a Murderer is dus een waargebeurde documentaire serie die gaat over Steven Avery, een jongen uit een heel klein stadje in de staat Wisconsin, USA. Hij wordt in 1985 opgepakt voor een verkrachting/aanranding en beland daarvoor 18 jaar in de bak. En hij heeft het NIET GEDAAN! Alleen dit bleek dus pas na een DNA onderzoek, 18 jaar later. Hij komt vrij en spant natuurlijk gelijk een rechtszaak aan tegen de aanklager, voor de verloren 18 jaar van zijn leven. Net voordat hij veroordeeld werd kreeg hij 2 kinderen, die zijn bij zijn terugkomst dus gewoon helemaal volwassen en niet veel later wordt hij zelfs al opa. Zoveel gemist, allemaal voor niets. Hij eist miljoenen en het lijkt de goede kant op te gaan ..

Maar dan.. is er de mysterieuze verdwijning van fotografe Teresa Halbach. Alle pijlen worden natuurlijk direct op Steven gericht.. maar ze kunnen niets vinden. Hij blijft ook zeggen dat hij onschuldig is, dat hij niets gedaan heeft en nooit tot zoiets in staat zal zijn. Totdat.. na een zoektocht van maarliefst 8 (!) dagen.. op zijn terrein de auto van de fotografe wordt gevonden, en even later ook lichaamsresten op de plek van een groot kampvuur. Na 2 jaar op vrije voeten te zijn geweest wordt Steven dus beschuldigd van moord en weer opgesloten.

De documentaire neemt je overal mee naartoe. In Amerika worden (voor het juryproces) alle verhoren, rechtzaken en alle andere bijeenkomsten opgenomen om later terug te kunnen kijken. En dat is ook precies waarom hier zo’n duidelijke documentaire gemaakt van kan worden. Je ziet alles. Echt alles. En dat zorgt er juist voor dat het zoveel vragen oproept. Het is eigenlijk een soort van misdaadserie als Flikken Maastricht of CSI, maar dan met echte beelden en dat heb je door want het raakt je echt.

En dat is dus wat er bij mij ook aan de hand is: ik ben verslaafd. Gisteren begon ik netjes aan de eerste aflevering.. toen nog een, en nog een.. en halverwege de vierde aflevering werkt ik (zoals zo vaak de laatste tijd .. #foei) wakker op de bank. Je bent aan het kijken en je verbaast je steeds meer. Hoe is het toch mogelijk. Dat een jury, die duidelijk een afkeer heeft tegen de verdachte.. en hier ook openlijk voor uit komt, het leven van iemand zo bepalen? En hoe kan een rechter dat niet door hebben? In deze zaak is er zo duidelijk geknoeid met bewijsmateriaal en achterhouden van belangrijke feiten, dat ziet een blinde nog.. zou je denken.

OK.. genoeg gekletst. Voordat ik dingen ga verklappen of de lol verpest.. GA DIT ZIEN! Echt doe het, je krijgt er geen spijt van.
En.. heb je nou geen Netflix. Vraag jezelf dan eerst even af hoe je het afgelopen jaar geleefd hebt (haha, grapje) en neem dan desnoods een proefabbo dat je na een maand weer opzegt, want deze (en zoveel meer!) serie is die 8 euro per maand meer dan waard. Geloof mij.

Laat je me even weten wat je ervan vind? Vind ik leuk!